بررسی رابطه بین مولفه های عشق با رضایت زناشویی و کیفیت زندگی (مطالعه موردی: زوجین شهرستان گچساران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵)

هدف پ‍‍‍‍‍‍‍‍ژوهش حاضر بررسی رابطه بین مولفه های عشق با رضایت زناشویی و کیفیت زندگی (مطالعه موردی: زوجین شهرستان گچساران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵) می باشد. این تحقیق به روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی، و کاربردی بود. جامعه آماری شامل زوجین شهرستان گچساران که از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ ازدواج کرده بودند و بالغ بر ۷۰۰۰زوج می باشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه تحقیق ۳۶۴ نفر انتخاب شد. برای سنجش مفاهیم اساسی پژوهش، به ترتیب پرسشنامه مولفه عشق استرنبرگ(۱۹۸۶)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ(۱۹۸۸) و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-۳۶ استفاده شد. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ برای سه پرسشنامه برابر ۹۴/۰ محاسبه گردید و روایی آزمون نیز از روش اعتبار محتوا تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از نرم افزار SPSS۲۱ استفاده شده است و از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون، استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد بین مولفه عشق با رضایت زناشویی ارتباط معنادری وجود دارد و هم چنین بین مولفه های عشق و کیفیت زندگی ارتباط معناداری وجود دارد. از بین مولفه های عشق، بعد میل(هوس) بیشترین اثر را بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی دارد.

کلیدواژه ها:

مولفه های عشق ، رضایت زناشویی ، کیفیت زندگی.