حق دولت ساحلی راجع به تعقیب کشتی های خارجی در دریای آزاد

زمینه و هدف: حضور آزادانه کشورها در آب های جهان و افزایش اجتناب ناپذیر پدیده دریانوردی، پیامدهایی مانند نقض قوانین ملی دولت ساحلی و انواع جرائم دریایی را به دنبال داشته است. در بیشتر موارد، شناورهای متخلف، به دستور ماموران دولت ساحلی توجهی ننموده و با سوءاستفاده از اصل آزادی دریانوردی، به سمت دریای آزاد فرار می نمایند. پژوهش حاضر بر آن است تا با مداقه در منابع حقوق بین الملل، راهکارهای لازم در زمینه چگونگی تعقیب شناوران متخلف را تحلیل و بررسی نماید. روش پژوهش: این تحقیق که از نوع کاربردی و با ماهیت کیفی است، داده های لازم در زمینه حق دولت ساحلی راجع به تعقیب فوری کشتی های خارجی در دریا، را به روش کتابخانه ای گردآوری نموده و با روش توصیفی تحلیلی به ابعاد مختلف حقوقی این حق، پرداخته است. یافته ها: یافته های به دست آمده حاکی است، اگرچه در دریای آزاد، کشتی ها تحت حاکمیت انحصاری دولت صاحب پرچم هستند، اما اگر کشتی خارجی در مناطق دریایی تحت حاکمیت دولت ساحلی مرتکب تخلفی شوند که قوانین و مقررات آن کشور را نقض کرده باشد، دولت ساحلی می تواند آن را تحت شرایطی تا خارج از دریای سرزمینی و منطقه نظارت نیز تعقیب نماید. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد، تعقیب فوری کشتی خارجی در آب های تحت حاکمیت دولت ساحلی و یا مناطق دریایی که دولت ساحلی در آنجا داری حقوق حاکم است، حقی است که به موجب حقوق بین الملل دریاها به دولت ساحلی، اعطاء شده است. این حق، استثنائی است بر اصل آزادی دریانوردی و اصل حاکمیت انحصاری دولت صاحب پرچم در دریای آزاد.

کلیدواژه ها:

حق تعقیب فوری ، دولت ساحلی ، دریای آزاد ، حقوق بین الملل دریاها ، کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها