تحلیل محتوای کفایت اجتماعی فلنر در کتاب پنج رساله ی افلاطون (شجاعت، دوستی، ایون، پروتاغوراس، مهمانی)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSAMT-27-52_002
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
هدف پژوهش تحلیل محتوای کتاب پنج رساله افلاطون از منظر میزان توجه به کفایت های اجتماعی مورد نظر فلنر است. روش پژوهش کیفی و از نوع تحلیل محتوااست. برای گردآوری داده ها از سیاهه وارسی محتوا استفاده شده و واحد تحلیل، مضمون در نظر گرفته شده است. یافته ها نشان می دهد که از۸۲۰ مضمون شمارش شده: مهارت های شناختی با ۴۷۱ فراوانی، مهارت های رفتاری با ۲۱۱، مهارت های انگیزشی با ۹۷ و مهارت های هیجانی با ۴۱ بیشترین تا کمترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند. در رساله های شجاعت، ایون و پروتاگوراس بیشترین تاکید در مهارت های شناختی به مهارت دانش و یادگیری مهارت های اجتماعی، و در رساله های دوستی و مهمانی به مهارت نگرش ها و باورها وکمترین توجه در همه رساله ها به مهارت تصمیم گیری شده است. در مهارت های رفتاری، بیشترین توجه در رساله شجاعت به مهارت جرئت مندی، و در رساله های دوستی، ایون، پروتاگوراس و مهمانی به مهارت توانایی گفت وگو، و کمترین میزان توجه در رساله های شجاعت، دوستی، پروتاگوراس و مهمانی به مهارت توانایی برقراری ارتباط صحیح، و در رساله ایون به مولفه کمک به دیگران شده است. در مهارت های هیجانی بیشترین توجه در همه رساله ها به مهارت کنترل هیجان ها و کمترین توجه به مهارت توانایی همدلی شمارش شد. در مهارت های انگیزشی بیشترین توجه در رساله شجاعت به مهارت احساس کارآمدی و در دیگر رساله ها به مهارت پایبندی به ارزش ها شده است، همچنین در هر پنج رساله افلاطون در مهارت های انگیزشی مهارت عفو و گذشت، مغفول مانده است. می توان گفت مهارت های شناختی بالاترین میزان توجه و مهارت های هیجانی کمترین میزان توجه را به خود اختصاص داده است. در تبیین یافته ها می توان گفت توجه عمیق به رساله های افلاطون می تواند راهگشای سیاست گذاران، مربیان، و اندیشمندان حوزه تربیت اجتماعی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد جهان
دکترای مطالعات برنامه درسی و دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد تهران، مدرس دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
محمد حسن میرزا محمدی
استاد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شاهد، تهران،ایران.
اکبر رهنما
دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :