بررسی بازتاب »صلح کل «یا »دین الهی « اکبری بر شاعران عهد بابری

شبه قاره هند و گستردگی سرزمین آن به همراه تکثر دینی و اختلافات فرقه ای از جمله چالش هایی بود، که همواره شاهان هندی با آن دست به گریبان بودند. اکبرشاه به عنوان بزرگترین و سومین پادشاه گورکانی هند که دارای کفایت ، درایت و صفات برجسته ای چون آزادمنشی و انساندوستی بود، با طرح ایده »صلح کل « یا »دین الهی « بر آن بود، که صلح ، آرامش و آزادی را برای مردم خود به ارمغان بیاورد. این تحقیق در پاسخ به این پرسش است ، که مهم ترین دلیل شکل گیری چنین ایدهای در زمان اکبرشاه چه بود؟ شاعران و نویسندگان در دربار اکبرشاه به طرح این ایده چه واکنشی از خود نشان دادند؟ بنابراین در این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع و متون ادبی و تاریخی به صورت اجمال، به بررسی سلسله شاهان بابری و چگونگی تاسیس آن، و علل طرح دین الهی و اصول آن، مهاجرت شاعران و نویسندگان به هند، و سرانجام دیدگاه شاعران و نویسندگان عصر بابری در ارتباط با » صلح کل « یا »دین الهی « می پردازیم . در این راستا دیوان شانزده شاعر و ادیب عصر بابری را مورد کنکاش قرارداده و با توجه به میزان تاثیر و اشارات آنان از »صلح کل « یا »دین الهی « اکبری ، آنان را به سه دسته تقسیم کرده و علت و انگیزه آنان را در آثارشان شان بررسی کردیم .

کلیدواژه ها:

اکبرشاه ، صلح کل ، شاعران ، نویسندگان.