تحلیلی بر ماهیت سند تحول بنیادین و بررسی عملکرد آموزش و پرورش دراجرای آن

پیشینه آموزش در ایران به دوران باستان می رسد. آموزش در ایران در دوران جمهوری اسلامی، دارای جداسازی جنسیتی از پایین ترین مقطع و دارای مفاهیم و پروپاگاندای شیعی است. همچنین پس از انقلاب ۱۳۵۷، آموزش در این کشور، «اسلامی سازی» شد. رویکردهای نظام آموزش و پرورش، تعلیم و تربیت توسط اسناد بالا دستی تببین و تعریف می شوند. یکی از این اسناد، سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش می باشد. سند تحول بنیادین در چارچوبی مبتنی بر ارکان تعلیم و تربیت اسلامی، تدوین یافته است. سند تحول بنیادین بر پایه نظام گفتمانی و نظام معیار اسلامی در سطح سازمان آموزش و پرورش به تعریف درآمده است. پژوهش حاضر از نوع مروری-کتابخانه ای می باشد که بر پایه پژوهش هایی با محوریت سند تحول بنیادین به نگارش در آمده است. سند تحول بنیادین با نام کامل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در سال ۱۳۹۰ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. این سند با هدف ایجاد تحول در نظام آموزشی کشور و تربیت نسلی متعهد، خلاق و کارآمد تدوین شده است. سند تحول بنیادین آموزش وپرورش یکی از راهنماهای موجود برای تحقق اهداف تعلیم وتربیت در کشور است. نظام تعلیم وتربیت در کشور برای رسیدن به اهداف باید بر اساس خط مشی دقیق و مشخصی حرکت کند. این سند و دیگر راهنماهای مشابه، کار تعلیم وتربیت را آسان می کنند. آن ها سمت وسوی اقدامات و فعالیت های سیاست گذاران، کارشناسان و مجریان تعلیم وتربیت را مشخص می کنند. این راهنماها برای افق زمانی بلندمدت طرح ریزی می شوند و با بازنگری های مستمر با نیازها و خواست جامعه هماهنگ می شوند. در این مقاله ما به طور جامع به سند تحول بنیادین آموزش وپرورش می پردازیم و به سوالات زیر پاسخ می دهیم: این سند چیست؟ سیاست گذاران با تدوین این سند چه اهدافی را دنبال می کنند؟ کدام ساحت ها در این سند، موضوع قرار گرفته است؟

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری سازمانی ، سند تحول بنیادین ، تعلیم وتربیت.