‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬بررسی روش تدریس ایفای نقش و تاثیر آن بر مسئولیت پذیری دانش آموزان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SREE-3-14_023

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

مسئولیت پذیری در دانش آموزان یکی از مهارت های کلیدی در فرایند آموزش و پرورش است که تاثیر زیادی بر توسعه شخصیت و عملکرد تحصیلی آن ها دارد. در این مقاله، به بررسی روش تدریس ایفای نقش و تاثیر آن بر مسئولیت پذیری دانش آموزان پرداخته شده است. ابتدا مفاهیم اصلی مسئولیت پذیری و روش تدریس ایفای نقش مورد بررسی قرار گرفته و سپس با مرور تجربیات و پژوهش های مرتبط، نتایج ویژه ای که برای ارتقای مسئولیت پذیری دانش آموزان از طریق روش تدریس ایفای نقش به دست آمده است، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در پایان، پیشنهاداتی جهت بهبود روش های آموزشی و افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان ارائه شده است که می تواند به بهبود کیفیت آموزش و پرورش و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان منجر شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش تدریس ایفای نقش نسبت به روش های آموزشی سنتی، توانایی بالاتری در افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. با اعمال این روش، دانش آموزان قادر به تجربه مستقیم از مسئولیت پذیری و تعهد می شوند که این تجربه ها به توسعه مهارت های مدیریتی، ارتباطی و تعهد در آن ها کمک می کند. باتوجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود که روش تدریس ایفای نقش به عنوان یک روش نوین و موثر در آموزش و پرورش، به عنوان بخشی اساسی در برنامه های آموزشی مدارس و موسسات آموزشی معرفی و اجرا شود. این اقدام می تواند به بهبود چشمگیری در مسئولیت پذیری دانش آموزان و توسعه نگرش ها و مهارت های آن ها منجر شود. این روش تدریس ایفای نقش به دانش آموزان اجازه می دهد تا در نقش های مختلف و با چالش های مختلف مواجه شوند و با حل این چالش ها، مهارت های مدیریتی، ارتباطی و تعهد را توسعه دهند. این روش همچنین به دانش آموزان کمک می کند تا درک درستی از مسئولیت پذیری و نقش آن در زندگی روزمره به دست آورند. با این روش، دانش آموزان قادر به توسعه نگرش های مثبت و مسئولیت پذیری در زندگی روزمره می شوند که این نگرش ها به بهبود عملکرد تحصیلی و زندگی حرفه ای آن ها کمک می کند. در نتیجه، روش تدریس ایفای نقش به عنوان یک روش موثر در آموزش و پرورش، به عنوان بخشی اساسی در برنامه های آموزشی مدارس و موسسات آموزشی معرفی و اجرا شود. این اقدام می تواند به بهبود چشمگیری در مسئولیت پذیری دانش آموزان و توسعه نگرش ها و مهارت های آن ها منجر شود.

نویسندگان

بهجت قطبی

کاردانی حرفه ای اصلاح و تربیت، دانشگاه جامع علمی کاربردی بهزیستی استان خراسان جنوبی بیرجند

منصوره عرب زاده

کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه بیرجند

سیده زهره ابراهیمی

کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور بیرجند

مریم نوری

کاردانی حرفه ای اصلاح و تربیت، دانشگاه جامع علمی کاربردی بهزیستی استان خراسان جنوبی بیرجند