مقایسه اثر یک دوره بازیهای حرکتی، سنتی و آموزشی بر مهارتهای حرکتی و اضطراب کودکان

مقدمه: از آن­جایی که دوران کودکی اهمیت زیادی دارد و مهارت­های حرکتی سریع­تر در این دوره رشد می­کند. به همین دلیل هدف از این مطالعه مقایسه اثر یک دوره بازی­های حرکتی، آموزشی و سنتی بر مهارت حرکتی و اضطراب کودکان بود. روش: به همین منظور ۴۰ کودک شش سال انتخاب و در چهار گروه بازی­های حرکتی (۱۰=n)، بازی های آموزشی (۱۰=n)، بازی های سنتی (۱۰=n) و کنترل (۱۰=n) به صورت تصادفی تقسیم شدند. قبل و پس از دوره تمرینی هشت هفته­ای آزمون­های رشد حرکتی درشت اولریخ-۳ و پرسشنامه اضطراب اسپنس (۱۹۹۹)، به ترتیب برای سنجش مهارت حرکتی و اضطراب کودکان گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها و برای بررسی تفاوت بین گروه­ها از آزمون آماری کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. نتایج : نتیجه نشان داد که مداخله (تمرین بازی­ها) بر افزایش مهارت­های حرکتی (۰/۰۵  P≤ ؛ ۲۱۰/۶۸۵= F) و کاهش اضطراب (۰/۰۵  P≤ ؛ ۲۴/۸۷۵= F) آزمودنی­ها تاثیر معنی ­دار داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از تحقیق، می­توان عنوان کرد که بازی­های حرکتی، آموزشی و سنتی به علت داشتن فرصت تمرینی و از نظر محتوایی می­تواند موجب رشد مهارت­های حرکتی و کاهش اضطراب کودکان شود.

کلیدواژه ها:

Anxiety ، Motor skills ، Ulrich-۳ test ، Educational games ، Movement games ، اضطراب ، مهارت های حرکتی ، آزمون اولریخ-۳ ، بازی های حرکتی ، بازی های آموزشی