اثربخشی «آموزش سلامت جنسی» بر خودپنداره ی جنسی نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی

مقدمه: آموزش سلامت جنسی اهمیت بسیاری در بهبود کیفیت زندگی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی "آموزش سلامت جنسی" بر خودپنداره ی جنسی نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی در شهر اصفهان انجام شد.  روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل همه نوجوانان دختر ساکن در مراکز بهزیستی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ بودند. تعداد ۳۰ نوجوان دختر ۱۵ تا ۱۸ سال بر اساس نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی از نوع قرعه کشی در گروه "آموزش سلامت جنسی" (۱۵ نوجوان) و گروه کنترل (۱۵ نوجوان) گمارده شدند. جمع آوری داده های پژوهش با پرسشنامه جمعیت شناختی و "مقیاس خودپنداره ی جنسی" (Sexual Self-Concept Scale)  انجام گرفت. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ انجام شد. سپس برای گروه مداخله، ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای "آموزش سلامت جنسی" هفته ای ۱ جلسه انجام شد. گروه کنترل درمان را پس از اتمام پژوهش دریافت کردند. پس از اتمام مداخله، پس آزمون و به فاصله ۲ ماه بعد پیگیری انجام شد. ابزارهای هر ۳ مرحله توسط نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی تکمیل شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۷ تحلیل شد.  یافته ها: بین گروه مداخله و گروه کنترل در متغیر خودپنداره ی جنسی، در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت. بنابراین، مداخله در بهبود خودپنداره ی جنسی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی اثربخش بود (P<۰/۰۵).  نتیجه گیری: "آموزش سلامت جنسی" باعث بهبود خودپنداره ی جنسی نوجوانان ساکن در مراکز بهزیستی می شود. پیشنهاد می شود روانشناسان و سرپرستان مراکز از یافته های این پژوهش در جهت ارتقای سلامت جنسی نوجوانان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Sexual Health ، Sexual Self-Concept ، Welfare Centers ، Adolescent Girls. ، سلامت جنسی ، خودپنداره ی جنسی ، مراکز بهزیستی ، نوجوانان دختر.