برسی وضعیت زیست پذیری در مناطق جدید شهر تبریز (موردمطالعه: محله ولیعصر تبریز)

شهرنشینی به عنوان دومین انقلاب عظیم در تاریخ بشریت نام گذاری شده است. این انقلاب نیز باعث دگرگونی روابط انسان هابا محیط زندگی خود شد. بعد از آن نیز رشد سریع شهرنشینی مشکلات زیادی برای شهرها به ارمغان آورد که برایبرون رفت از این مسائل در اواخر فرن ۲۰ نظریه زیست پذیری شهری مطرح شد. روش تحقیق در این پژوهش, روش تحلیلی-توصیفی و با هدف کاربردی می باشد. برای تحلیل وضعیت زیست پذیری محله ولیعصر با توجه به مطالعات صورت گرفتهوضعیت توزیع و دسترسی به انواع خدمات شهری اعم از دسترسی و توزیع به خدمات آموزشی، دسترسی و توزیع پارک وفضای سبز، دسترسی و توزیع حمل و نقل عمومی، دسترسی و توزیع درمانی و دسترسی و توزیع ورزشی در نظر گرفتهشده است. برای گردآوری و تهیه اطلاعات مورد نیاز نیز از روش کتابخانه ای و برای تحلیل شاخص های تعریف شده ازداده های طرح توسعه و عمران (جامع) شهر تبریز استفاده شده است. برای تحلیل داده های مکانی و برای استخراج نقشه هایمربوط از نرم افزار Arc GIS و از انواع تحلیل های مکانی نظیر تحلیل موران (Moran's) برای مشخص کردن وضعیتتوزیع، از تحلیل شبکه (Network Analyst) برای برسی وضعیت دسترسی به انواع خدمات شهری استفاده شده استو همچنین تهیه نقشه های مربوط به شاخص ها در محیط این نرم افزار انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهدکه همان گونه که انتظار می رفت نتایج به دست آمده نشان دهنده این نکته می باشند که وضعیت دسترسی به کاربری هایآموزشی در حد مطلوب می باشد و نحوه توزیع این خدمات نیز به صورت تصادفی و خوشه ای با تمرکز بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، دسترسی به خدمات ، محله ولیعصر