نقش هوش فرهنگی در یادگیری زبان خارجی دانش آموزان

یادگیری زبان دوم مزایای بی شماری دارد، ازجمله قرار گرفتن در معرض آداب و رسوم و دیدگاه های مختلف، ترویج همدلی و همچنین برای تبادل اطلاعات و دانش فرهنگی ضروری است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی نقش هوش فرهنگی در یادگیری زبان خارجی است. روش پژوهش کیفی از نوع کتابخانه ای است. هوش فرهنگی به عنوان توانایی انسان برای تجربه موثر، درک و پاسخ به نشانه ها در یک محیط اجتماعی متنوع و عملکرد متناسب در آن محیط توصیف می شود. داشتن هوش فرهنگی برای دانش آموزان برای دستیابی به موفقیت در زمینه های تحصیلی ضروری است. رابطه هوش فرهنگی و فراگیری زبان های خارجی موضوعی است که همواره مورد توجه محققان بوده است (عبداللهی و همایونی، ۱۳۹۸؛ طاهرخوانی و کاربخش راور، ۲۰۱۸؛ پتروسیان، ۲۰۲۰؛ آکسای و چوبوکچو، ۲۰۲۳؛ محمد و الفحدی، ۲۰۲۳؛ همایونی، بابانژاد و رسولی، ۲۰۲۴). یافته های این تحقیقات نشان می دهد که افراد با سطوح بالای هوش فرهنگی مهارت بیشتری در یادگیری زبان های خارجی دارند. در این مقاله به بررسی مطالعات انجام شده و روش های توسعه هوش فرهنگی جهت افزایش عملکرد در فراگیران زبان خارجی پرداخته شد. انتظار می رود محتوا و نتایج این پژوهش، پتانسیل واقعی هوش فرهنگی را آشکار کند و پایه ای مهم برای جهت گیری آینده توسعه محتوای آموزشی در مکان های آموزشی بویژه مدارس باشد.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، یادگیری زبان خارجی ، دانش آموز