بررسی رابطه ذهن آگاهی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خواندن

کودکانی که یادگیری آن ها با توانایی هوشی شان متناسب نیست، همواره توجه متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده اند. یکی از دلایل این وضعیت که سالهاست متخصصان مشغول مطالعه روی آن هستند، ابتلا به انواع اختلال های یادگیری است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ذهن آگاهی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خواندن است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش توصیفی است. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری شهر مشهد در نیم سال اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که در مراکز اختلالات یادگیری سطح شهرمشهد جهت مداخله پذیرفته شده بودند. به منظور دست یابی به نتایج قابل تعمیم تر و خطای آماری کمتر، حجم نمونه در پژوهش حاضر با توجه به جدول مورگان، ۱۲۰ نفر بود که به-صورت تصادفی منظم از روی لیست اسامی دانش آموزان (۱۴۰ دانش آموز) تمام مراکز انتخاب شدند و ۱۲۰ پرسشنامه تکمیل شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پیشرفت تحصیلی نام و تیلور (۱۹۹۴) و پرسشنامه ۵ عاملی ذهن آگاهی (FFMQ) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغییره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میان پیشرفت تحصیلی با نمره کل ذهن آگاهی و مولفه های آن ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ بنابراین از طریق ذهن آگاهی می توان به پیشرفت تحصیلی کودکان دارای اختلال یادگیری خواندن کمک کرد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، پیشرفت تحصیلی ، اختلال یادگیری خواندن ، دانش آموزان.