اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ناهماهنگی شناختی دانش آموزان دختر دارای علائم افسردگی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ناهماهنگی شناختی دانش آموزان دختر دارای علائم افسردگی در مقطع متوسطه دوم انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه دوم دارای علائم افسردگی منطقه یک تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ دانش آموز که در پرسشنامه افسردگی بک (۱۹۷۴) نمره بالاتر از نقطه برش کسب کرده بودند به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ناهماهنگی شناختی (DARQ) هارمون جونز بود. گروه آزمایش در ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای توسط درمانگر، تحت درمان شناختی رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. تجزیه وتحلیل داده ها به استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری انجام شد. یافته ها نشان داد که پس از مداخله درمان شناختی رفتاری، میانگین نمرات ناهماهنگی شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم دارای علائم افسردگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. در نتیجه درمان شناختی رفتاری بر ناهماهنگی شناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم افسرده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، ناهماهنگی شناختی ، علائم افسردگی ، دانش آموزان متوسطه دوم.