رابطه هوش هیجانی (EQ) و تدریس معلمان

هوش هیجانی ، احساسی یا عاطفی شامل شناخت ، کنترل عواطف و هیجانهای خود است . هوش هیجانی ، اصطلاح فراگیری است که مجموعه گسترده ای از مهارت ها و خصوصیات فردی را در برگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارت های درون فردی و بین فردی گفته می شود که فراتر از دایره مشخصی از دانش های پیشین ، مانند بهره هوشی و مهارت های فنی یا حرفه ای است . هدف پژوهش حاضر، بررسی و توصیف هوش هیجانی مدرسان و کیفیت تدریس آنها در سطح دانشگاهی است. این پژوهش به لحاظ هدف، در قالب تحقیقات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی - تحلیلی است . برای گردآوری داده ها از روش های کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است . گردآوری داده ها جهت مبانی نظری تحقیق ، از طریق مطالعه بانک های اطلاعاتی ، کتابها، مقالات فارسی و انگلیسی و شبکه های کامپیوتری و اینترنتی است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد؛ هوش هیجانی اساتید دانشگاه ها هر چقدر هم کم یا زیاد باشد، باز هم مدرسان می توانند با تمرین آن را بهبود بخشند و اساتیدی که هوش هیجانی کمتری دارند عملا می توانند خودشان را به پای دیگر همکارانشان برسانند.

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش هیجانی ، کیفیت تدریس ، معلمان