شناسایی راهکارهای بهره وری برنامه درسی معکوس در مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر شناسایی راهکارهای بهره وری برنامه درسی معکوس در مقطع ابتدایی بوده است. لذا این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات توسعه ای و از لحاظ روش گردآوری یافته ها جز تحقیقات کیفی و با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی منابع نوشتاری معتبر (کتب مرجع، مقالات پژوهشی اصیل و رساله های دکتری) در زمینه برنامه درسی معکوس بود. با استفاده از روش هدفمند نظری تعداد ۱۳ سند بر اساس معیارهای عنوان مرتبط، چکیده، محتوا، کیفیت پژوهش و اعتبار پایگاه های اطلاعاتی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. یافته های این پژوهش از طریق اسناد گردآوری شدند و اعتباریابی از طریق چهار معیار لینکلن و گوبا (۱۹۸۵) و ضریب توافق بین دو کدگذار مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که ۱۰۱ راهکار پایه در به کارگیری برنامه درسی معکوس در مدارس مقطع ابتدایی در قالب ۷ دسته هدفگذاری سیستماتیک برای برنامه درسی معکوس، تربیت دانش آموز- پژوهشگر، تولید محتوای کاربردی، نگرش و فعالیت های معلم در روش معکوس، مشارکت فعال خانواده ها در تدریس معکوس، نقش یادگیرنده در یادگیری معکوس، ابزار و منابع الکترونیکی تقسیمبندی شدهاند. نتیجهای که از این پژوهش به دست آمده، این است که شناسایی این راهکارها از این جهت مهم هستند که به ما امکان برنامه ریزی به منظور اجرای بهتر برنامه درسی معکوس در مدارس مقطع ابتدایی را داشتند.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی معکوس ، راهکارهای برنامه درسی معکوس ، مقطع ابتدایی.