نقش الگوهای شخصیتی در تعهد شغلی آموزگاران

شخصیت عامل مهمی در پیش بینی عملکرد است. غرایز خاصی از افراد شخصیت را از طریق نحوه عمل یا واکنش فرد به محیط تعیین می کند. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش الگوهای شخصیتی در تعهد شغلی آموزگاران دوره ابتدایی انجام شد. جامعه آماری پژوهش آموزگاران دوره ابتدایی شهر بوشهر بوده که از بین آنان تعداد ۲۰۰ نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده فرم کوتاه پرسشنامه الگوهای شخصیتی (۱۹۸۶) و تعهد شغلی (۱۹۹۰) و روش تحلیل داده ها همبستگی و تحلیل مسیر بوده است. یافته ها نشان داد هر پنج الگوی شخصیتی ازنظر آماری اثر معناداری در تعهد شغلی داشتند (P<۰.۰۵). میزان اثرگذاری همه الگوها به استثنا روان نژندی، به صورت مثبت بوده و از بین ۵ الگو بیشترین ضریب تاثیر را الگوی وظیفه شناسی داشته است (اندازه اثر ۶۵/۰+). پس از آن به ترتیب الگوهای توافق پذیری (تاثیرگذاری مثبت) و روان نژندی (تاثیرگذاری منفی) اولویت دوم و سوم را به خود اختصاص دادند؛ بنابراین توجه مسئولین آموزش وپرورش به الگوهای ذکر شده حائز اهمیت است و لازم است در این حیطه مسئولین مربوطه با برگزاری دوره های ضمن خدمت مرتبط جهت توان افزایی، چالش های پیش روی آموزگاران را مرتفع نمایند.

کلیدواژه ها:

آموزگاران ، الگوهای شخصیتی ، تعهد شغلی ، دوره ابتدایی