آسیب شناسی شغلی معلمان

پژوهش حاضر به منظور تعیین آسیب مسیر شغلی معلمان زن و مرد مدارس شهرستان ورزنه انجام شده است. روش پژوهش توصیفی است. جامعه آماری کلیه معلمان آموزش وپرورش شهرستان و تعداد نمونه ۱۸۰ نفر (۹۰ نفر مرد و ۹۰ نفر زن) که از دوره های ابتدایی (۱۰۰ نفر) و متوسطه (۸۰ نفر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نمونه پژوهش به تکمیل پرسشنامه آسیب شناسی مسیر شغلی ساخته شده توسط دیباج (۱۳۸۸) پرداختند. این پرسشنامه، آسیب های شغلی را در سه حوزه درون فردی، بین فردی و فرافردی نشان می دهد. داده ها به روش آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتیجه پژوهش نشان داد میانگین نمرات معلمان در دو حوزه اصلی درون فردی و بین فردی به طور معنی داری پایین تر از حد متوسط است. درحالی که در حوزه آسیب های فرافردی میانگین نمرات معلمان در زیر طبقه مربوط به حقوق، مزایا و امنیت شغلی بالاتر از حد متوسط است. همچنین نتیجه پژوهش نشان داد در آسیب های شغلی بین میانگین نمرات معلمان زن و مرد تفاوت معنی دار وجود دارد؛ و میانگین نمرات معلمان مرد بالاتر از میانگین معلمان زن است. نتیجه گیری می شود که معلمان بیشتر در حوزه اقتصادی مشکل دارند و معلمان مرد در مقایسه با معلمان زن ادراک بیشتری از مشکلات شغلی دارند.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی مسیر شغلی ، آسیب های درون فردی ، آسیب های بین فردی ، آسیب های فرافردی ، معلمان