ارزیابی تاثیر ساختار درآمدی شهرداری بر روند توسعه پایدار شهری

کسب درآمد در شهرداری ها از اموری است که تاثیر عمده ای در خدمات شهری به شهروندان دارد. اگر شهرداری نتواند در آمد کافی و پایدار بدست آورد، نخواهد توانست تاسیسات ضروری در شهر ایجاد و اداره کنند. هر چند که منابع مالی شهرداری ها به صورت قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند. پایداری در درآمدها مستلزم آن است که اولا این اقلام از استمرار نسبی برخوردار باشند ثانیا حصول این درآمدها شرایط کیفی شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار ندهند. از این رو دستیابی به روش های جدید تامین درآمدهای پایدار و مطمئن و بدون تبعات ناگوار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نقش بسیار موثری در رضایت جامعه شهری، سرعت بخشیدن به توسعه و عمران محدوده ای شهری و نهایت مدیریت مطلوب شهرها خواهند داشت. دستیابی به درآمدهای کافی و پایدار شهری زمانی از اهمیت دوچندان برخوردار میشود که طبق نظر کارشناسان، ساختار درآمدی شهری میتواند نحوه توسعه آتی آن را از نقطه نظر پایداری رقم زند. از این رو، بررسی اثرات متقابل ساختار پایدار و یا ناپایدار درآمدی بر روند توسعه شهر یکی از کانون های مورد بحث در حوزه اقتصاد شهری برشمرده می شود. زیرا، شناسایی ساختار درآمدی به لحاظ پایداری و یا ناپایداری، در تدوین برنامه های توسعه شهری و نیز سیاستگذاری نقشی محوری ایفا می کند و تشخیص و درک روند درآمدی در ارتباط متقابل با توسعه پایدار شهری مد نظر مسئولان و سیاستگذاران شهری قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار درآمدی ، شهرداری ، اقتصادی و اجتماعی ، مالی