رابطه بین سبک های دلبستگی نا ایمن و خودتنظیمی هیجانی با اضطراب مرگ در پرستاران شاغل در بخش های کرونا شهر تبریز

مقدمه: اضطراب مرگ از جمله تنش های بشر می باشد که در بعضی از مشاغل از جمله پرستاری به­صورت روزمره وجود دارد. خودتنظیمی هیجان شامل فرایند کنترل، ابراز هیجان­ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن و خودتنظیمی هیجانی با اضطراب مرگ در پرستاران شاغل در بخش های کرونا شهر تبریز انجام شد.  روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی بود. ابزارهای پژوهش پرسشنامه اضطراب مرگ Templer، سبک­های دلبستگیHazan  و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی Granefske بود. جامعه ی آماری کلیه پرستاران مرد و زن مشغول به­کار در بخش های کرونا مرکز آموزشی درمانی سینا، امام رضا و بیمارستان ولیعصر شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ بود. حجم نمونه این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران ۱۸۴ نفر بود که به روش دردسترس انتخاب شدند و تجزیه و تحلیل داده­ها به روش همبستگی پیرسون توسط نرم افزار spss-۲۵ انجام شد. سطح معناداری آزمون آماری ۰۵/۰ بود.  یافته­ها: نتایج نشان­داد، بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا با اضطراب مرگ پرستاران رابطه مستقیم وجود دارد (۰۵/۰> P)، بین خودتنظیمی هیجان و اضطراب مرگ رابطه وجود دارد (۰۵/۰> P). بین راهبردهای منفی تنظیم هیجان با اضطراب مرگ رابطه مستقیم و بین راهبردهای مثبت تنظیم هیجان با اضطراب مرگ رابطه معکوس وجود دارد (۰۵/۰> P).  براساس نتایج بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اضطراب مرگ رابطه معنی­داری وجود ندارد (۰۵/۰> P). نتیجه­گیری: طبق نتایج بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و تنظیم هیجان با اضطراب مرگ در پرستاران شاغل در بخش کرونا رابطه دارد. بنابراین می توان با آموزش تنظیم هیجان و شناسایی پرستاران با سبک­های ناایمن دلبستگی از میزان اضطراب پرستاران بخش کرونا کاست. mouseout="msoCommentHide('_com_۱')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_۱','_com_۱')">

کلیدواژه ها:

attachment styles ، emotion regulation ، anxiety ، death ، Nurses ، coronavirus ، سبک های دلبستگی ، تنظیم هیجان ، اضطراب ، مرگ ، پرستاران ، ویروس کرونا