نقش جهتگیری زندگی مثبت و منفی در پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر نقش جهتگیری زندگی مثبت و منفی در پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بود و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی معلمان زن متاهل شهر بروجرد در سال ۱۴۰۱ بودند که ۲۵۰ نفر از این زنان به عنوان نمونه ی آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) و جهتگیری زندگی شییر و کارور (۱۹۸۵) پاسخ دادند. داده ها با روش ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرم افزار آماری SPSS ۲۱ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین جهتگیری مثبت با سازگاری زناشویی همبستگی مثبت و معنادار و بین جهتگیری منفی با سازگاری زناشویی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که جهتگیری زندگی از متغیرهای مرتبط با سازگاری زناشویی زنان متاهل میباشد که نیازمند توجه توسط مشاوران حوزه خانواده و درمانگران میباشد.

کلیدواژه ها:

جهتگیری زندگی ، سازگاری زناشویی ، زنان متاهل.