تحلیل حقوقی تابآوری روانی و رسانه ای و لزوم ارتقاء سطح آن در جامعه

یکی از شیوه های تهاجم گروه ها و کشورها بر سایر گروه ها و کشورها در ادوار مختلف تاریخ حیات بشری، عملیات روانی بوده است . در دهه های گذشته این نوع جنگ و عملیات ، شکلی جدید به خود گرفته و از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی انجام می شود.تجربه نشان داده که اجرای عملیات روانی بر علیه یک کشور یا گروه خاص از طریق ابزارهای رسانه ای و ارتباطی نوین و پیشرفته جهانی تاکنون ، موجب تاثیرگذاری بر ملت ها و افکار عمومی جهان شده است . یکی از واکنش های کشورهای ابرقدرت جهانی درمواجهه با کشورهای مخالف با سیاست ها و رویکرد استعماری خودشان آن است که بر آن ها از طریق آشوب روانی و کودتایرسانه ای غلبه نمایند. کشور ایران از کشورهایی است که دشمن به اشکال مختلفی به دنبال آن است که تفکر و روحیه سلطه ستیزی را در آن از طریق ایجاد جنگ جهانی روانی و رسانه ای، مدیریت کرده و آن را از مسیر صحیح منحرف نماید. لذا اقتضاء دارد که جمهوری اسلامی ایران در مقام تقابل با این عملیات بزرگ جهانی ، خود را به سلاح تاب آوری روانی و رسانه ای به عنوان یکی ازمولفه های راهبردی قدرت در قرن بیست و یکم مجهز کند. هدف این مقاله که به روش توصیفی - تحلیلی نگاشته شده آن است که ضروری است سطح تاب آوری روانی و رسانه ای در کشور با اجرای راهکارهای حقوقی مقتضی ارتقاء یافته تا نظام اسلامی و ملت عزیز ایران در برابر این عملیات های روانی هدفمند و گسترده استکباری، مستحکم و تاب آور شوند.

کلیدواژه ها:

” حق تاب آوری روانی ” ، ” حق تاب آوری رسانه ای ” ، ” عملیات روانی ” ، ” مقاومت ” ، ” حق تاب آوری