مطالعاتی در زمینه اهمیت شادی در اسلام و دلایل توجه به آن

اسلام بهره گیری از شادی، لذت بردن از زندگی و رضایتمندی از آن را طی آموزه های سهل و آسان آموزش میدهد، تا جایی که تبسم به چهره اهل ایمان و دیگران را پاداش داده و عملی دارای ثواب بر میشمارد و به این ترتیب به شادی عمق بخشیده و آن را درونی و پایدار مینماید تا تشنگی انسان را نسبت به این نیاز پاسخ دهد .از طرفی نیز از شادیها و لذتهای زودگذر و کاذب به شدت جلوگیری نموده و معتقد است که این گونه شادیها، تنها بخش بسیار کوچک و سهم ناچیزی از شادی های واقعی است.یکی از مولفه های تعیین کننده شادی تدین و معنویت است .از همان ابتدای شکل گیری کاوش های کاربردی، تحقیقات در زمینه رابطه تدین و سلامت روانی، اغلب بیانگر رابطه مثبت میان آن دو بوده است .باور به اینکه خدایی هست که موقعیتها را کنترل میکند و ناظر براعمال بندگان خویش است تا حد زیادی اضطراب را کاهش میدهد .درواقع ارتباط با یک منبع فنا ناپذیر چشم انداز مثبتی را در زندگی فرد ایجاد می کند و روح تازه ای از امید و نشاط در او می دمد.زیرا تدین یک نظام منسجم اعتقادی است که به انسان این امکان را میدهد تا برای زندگی به جستجوی معنی بپردازد و به آینده امیدوار باشد و به او کمک میکند تا دایل قابل قبول و دست کم آرام بخشی را برای توجیه ناکامیها، شکستها و مصائب زندگی خود بیابد.

کلیدواژه ها:

شادی ، اسلام ، رضایت مندی ، معنویت ، نظام آموزشی ، پاداش ، معنویت ، ارام بخشی