تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر یادگیری درس علوم دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

فضای ارتباطاتی اعم از حقیقی و مجازی در پذیرش و دست یازی افراد جامعه به ویژه جوانان به الگوهای ذهنی - نگرش ها - و عینی - رفتارها - نقش تعیین کننده ای ایفا می کند که یکی از پررنگترین آنها بعد آموزشی است. در کلیت اینترنت قابلیتهای متعددی به معلم برای بسترسازی محیطهای جدید تعلیم و آموزش داده است. استفاده از فناوری های نوین مجازی در فرآیند یاددهی-یادگیری اجتناب ناپذیر است. از جمله این فناوری ها، استفاده و به کارگیری شبکه های اجتماعی مجازی در تعلیم و تربیت است. کارشناسان میگویند یادگیری به کمک فاوا - فناوری اطلاعات و ارتباطات - زمینهای را به وجود می آورد که در آن میتوان اطلاعات موجود را دستکاری کرد یا تغییر داد. یادگیری در این روش، تولید محصولات جدید است نه بازگرداندن اطلاعات دریافت شده و بدون تغییر. در این نوع یادگیری راه حلهای جدیدی برای مسائل پیدا میشود. آموزش بر پایه فناوری اطلاعات، این امکان را به دانش آموزان میدهد که به صورتی فعالانه و نوآورانه بیندیشند و از این ایده ها به صورت مشترک استفاده کنند. یکی از موانع اصلی استفاده از شبکه های اجتماعی در یادگیری، مقاومت معلمان برای ایجاد تغییر در روش تدریس و فراگیری فنون جدید و فقدان مهارت آنها یا به تعبیر دیگر اکثریت به دلیل ضعف سواد رسانه ای است. نتایج پژوهشها نشان دادها ند حتی اگر معلمان از نظر آشنایی با این ابزارها از جمله ماهرترین افراد هم باشند، باز اعتماد به نفس لازم را برای به کارگیری این ابزارها در آموزش ندارند. شبکه های اجتماعی از راهبردهای درگیر شدن در یادگیری و فعال بودن حمایت میکند، اشکال جدیدی برای بیان خلاقیت ارائه میکند و یادگیرندگان و معلمان را برای آزمایشهای مختلف، نوآور و روشهای نوین بیان افکار و ایده های خود تشویق میکند. چشم انداز شبکه های اجتماعی به سوی آزمایش، مشارکت و توانمندسازی است که برای یادگیرندگان و معلمان این فرصت را فراهم میاورد که روشهای جدیدی برای رشد فعالانه و خلاقانه تواناییها و ظرفیتهای فردی خود به کار برند.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی مجازی ، پیشرفت تحصیلی ، یادداری ، آموزش علوم