تعیین ظرفیت بافری برخی ترکیبات بافری و عصارههای گیاهی رایج در تغذیه نشخوارکنندگان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 161

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSDA07_399

تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

به منظور تعیین بهترین نوع و سطح بافر با استفاده از روش تعیین ظرفیت بافری غلظت های صفر، ۱، ۵/۱ و ۲ گرم در ۱۰۰ میلی لیتر از انواع بافر شامل ۱. بیکربنات سدیم ، ۲. زئولیت ، ۳. بنتونیت سدیم ، ۴. بیکربنات سدیم + بنتونیت سدیم ، ۵. بیکربنات سدیم + زئولیت ، ۶ . بنتونیت سدیم + زئولیت ، ۷. بیکربنات سدیم + زئولیت + بنتونیت سدیم مورد استفاده قرار گرفت . مقدار pH اولیه محلول بافری ، حجم اسید مصرفی و pH نهایی محلول بافری ثبت شد. بیشترین مقدار pH اولیه به ترتیب در محلول بافری بیکربنات سدیم + زئولیت + بنتونیت سدیم ۱ درصد (۷۴/۹) و بیکربنات سدیم ۲ درصد (۷۰/۹)، کمترین مقدار آن در تیمار شاهد (۳۰/۶) مشاهده شد. بیشترین حجم اسید مصرفی بین تیمارها مربوط به بیکربنات سدیم ۲ درصد (۰۲/۲۹) بود؛ و زئولیت ۱ درصد و بنتونیت سدیم + زئولیت ۵/۱ درصد کمترین مقدار را نشان دادند. درنهایت بیکربنات سدیم ۲ درصد که بیشترین حجم اسید مصرفی را برای کاهش ناگهانی pH به خود اختصاص داد pH) ظرفیت بافری بالاتری داشت )، به عنوان بهترین بافر انتخاب شد.

نویسندگان

فاطمه رضوانی بادله

دانشآموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

یداله چاشنی دل

دانشیار گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

اسداله تیموری یانسری

استاد گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری