نقش خودمراقبتی روانی بر میزان یادگیری تحصیلی

نقش خودمراقبتی روانی در دانشگاه و تاثیر آن بر میزان یادگیری در دانش آموزان و مربیان ازاهمیت بالایی برخوردار است. روش این تحقیق مروری کتابخانه ای است و به دنبال ارائه درک جامعی از موانع خودمراقبتی روانی و نحوه ادغام شیوه های خودمراقبتی ذهنی در زندگی آکادمیک برای افزایش میزان یادگیری است و رابطه بین بهزیستی روانی و سطح یادگیری را بررسی می کند. در این مطالعه نه تنها تاکید بر نقش حیاتی خود مراقبتی روانی در بهبود رفاه کلی دانش آموزان و مربیان بلکه در افزایش قابل توجه اثربخشی و کارایی میزان یادگیری در موسسات دانشگاهی است.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ذهنی ، بهزیستی تحصیلی ، استرس تحصیلی ، حواس پرتی دیجیتال ، اثربخشی مراقبت از خود