مدل پیشنهادی ارتباط بین اعتیاد به اینترنت با گرایش به طلاق عاطفی با میانجی گری انصاف در زنان دارای تعارض با همسر

روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامیزنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بودند که از این میان ۲۰۰ زن با روشنمونه گیری هدفمند دردسترس با ملاک های ورود و خروج برگزیده شدند. شرکت کننده ها به پرسشنامه اعتیادبه اینترنت کیمبرلی یانگ ( ۱۹۹۸ )، طلاق عاطفی گاتمن (۱۹۹۵) و پرسشنامه ادراک انصاف پری (۲۰۰۴) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روشهای همبستگی و معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-۲۳ و Amos استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای اعتیاد به اینترنت با طلاق عاطفی (p<۰/۰۱, r=۰/۵۴)، اعتیار به اینترنت با انصاف (p<۰/۰۱, r=-۰/۴۱) و طلاق عاطفی با انصاف (p<۰/۰۱, r=-۰/۶۹)، رابطه معناداری وجود دارد. ضرایب مسیر اعتیادبه اینترنت به انصاف (p<۰/۰۰۱, β=۰/۳۷)، اعتیاد به اینترنت به طلاق عاطفی (p<۰/۰۰۱, β=۰/۵۳)، طلاق عاطفی به انصاف (p<۰/۰۰۲, β=۰/۶۱) در مدل پیشنهادی معنی دار هستند. ضریب مسیر غیر مستقیم استاندارد اعتیاد به اینترنت با میانجی گری انصاف در فاصله اطمینان حد پایین ۰.۰۲ تا حد بالای ۰/۱۱ (p<۰/۰۱, z=۱/۹۵, β=۰/۴۱) معنادار است. نتایج شاخصهای برازندگی از برازش مدل پیشنهادی حمایت کرد. نتایج تحلیل مسیر حاکی از معناداری ضرایب مسیر مستقیم کلیه ی مسیرهای مدل نهایی و نیز میانجیگری انصاف در رابطه اعتیاد به اینترنت با طلاق عاطفی بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بیانگر نقش واسطه ای انصاف در رابطه ی اعتیاد به اینترنت و طلاق عاطفیدر زنان دارای تعارض با همسر می باشد.

کلیدواژه ها:

اعتیادبه اینترنت ، طلاق عاطفی ، انصاف