اثر رینگ مروس بر هدایت الکتریکی خاک

افزایش جمعیت و کاهش منابع آب شیرین موجب شده است که آب شور به عنوان منبع بسیار تاثیرگذاری به منظور تولید بیشتر موادغذایی پیشنهاد گردد. آبیاری با آب شور اثرات نامطلوبی بر روی خاک میگذارد. این مطالعه به منطور بررسی تاثیر رینگ مروس بر توزیع شوری خاک انجام شده است. از دو تیمار اصلی بدون استفادهاز رینگ مروس T و استفاده از رینگ مروس RT و دو تیمار آب شیرین و شور به عنوان تیمار فرعی استفاده گردید. نمونه برداری از نمونه های خاک در 54 و 09روز پس از شروع آبیاری در سطح خاک و اعماق 09 و 09 سانتیمتر انجام گرفت. نتاج نشان داد که در تیمار آب شور در هر دو زمان نمونه برداری میزان هدایتالکتریکی در تیمار استفاده از رینگ مروس نسبت به تیمار بدون استفاده از رینگ مروس کاهش می یابد. به طور کلی می توان بیان نمود که با استفاده از رینگ مروسمیزان هدایت الکتریکی در عمق خاک کاهش می یابد. این مقدار کاهش با استفاده از آبیاری با آب شور و در تیمار با استفاده از رینگ مروس نسبت به تیمار بدون استفاده از رینگ مروس در نمونه برداری 54 روزه در سطح خاک و اعماق 09 و 09 سانتیمتر بترتیب به میزان 3و8و6 درصد و در نمونه برداری 09 روزه به میزان 0 90 و 390 درصد بود

کلیدواژه ها:

شوری ، رینگ مروس ، ستون خاک