اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان

رفتارهای پرخطر به رفتارهایی گفته می شود که سلامت و بهزیستی جسمی، روان شناختی و اجتماعی افراد و جامعه را به خطر می اندازد. دوره نوجوانی که با تغییرات جسمانی، روانشناختی و اجتماعی گسترده همراه است، به دلیل خودمحوری و عدم درک مناسب نوجوانان از رفتارهای خود، مرحله مهمی برای شروع رفتارهای پرخطر محسوب می شود. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی و با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد ذهن آگاهی به عنوان عدم قضاوت و آگاهی لحظه به لحظه از تجربه حال حاضر، به عنوان راهبردی درمانی حضور ذهن را به عنوان هدف درمان با تمرینهایی مانند توقف تفکر هوشیار و مشاهده غیر قضاوتی افکار خود فرد ادغام می کند و بر مبنای این عملکرد در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان، نقش موثری ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

فعالیت فوق برنامه ، مهارت اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان.