تحلیل منظر فضاهای شهری باتاکید بررنگ و ترجیحات ذهنی کاربران؛ نمونه موردی : ائل گلی تبریز

چهره ومنظر یک شهر،بیانگر هویت ، شخصیت و فرهنگ آن شهر است . رنگ به عنوان یکی از مهمترین عناصر بصری از جهت تاثیر احساسی بر ذهن انسان، در هدایت و القا واکنش های خاصی در افراد میتواند موثر باشد. بر این مبنا رنگها به مثابه یک شمشیر دولبه ، به همان میزان که میتوانند عامل جذابیت ، حس سرزندگی ، پویایی و مهیا کننده حضور پذیری و افزایش مشارکت شهروندان باشند، در صورت بکارگیری ناهماهنگ با یکدیگر و با دیگر اجزای محیط ، میتوانند منجر به ایجاد حس خستگی و حتی تنش روانی در کاربران و در نهایت فضاگریزی شوند. شهر تبریز و فضای عمومی ائل گلی از این قاعده مستنثنی نیست ونیاز است متناسب با ترجیحات ذهنی و رنگ مورد ارزیابی و سنجش قرار گیرد تا فضا متناسب با نیاز کاربران پاسخدگی و کارایی لازم را داشته باشد.در ابتدا با بررسی منابع داخلی و خارجی چارچوب نظری استخراج شد.با تطبیق بامصادیق داخلی و خارجی تجربیات تصمیم ساز و درنهایت با شناخت و تحلیل متناسب با ابعاد پژوهش وضعیت پارک ائل گلی بررسی شد.درنهایت با استفاده از ماتریس QSPM ازلحاظ نقاط قوت، ضعف ، فرصت و تهدیدبررسی و با ترسیم ماتریس دکارتی موقعیت رقابتی برای ظرفیت پارک ائل گلی برگزیده شده است .درنهایت با کمک مدل چشم انداز سازی آرگون و تعیین اهداف و راهکارهای طراحانه جهت بهبود محدود پیشنهاداتی تدوین شد.

کلیدواژه ها:

منظررنگی ، منظر طبیعی ، ترجیحات ذهنی ، رنگ