تخمین ضریب افت انرژی موضعی آبروهای زیرزمینی با استفاده از روش برنامه نویسی ژنتیک ((GEP

به منظور انتقال آب از یک سمت خاکریز به سمت دیگر آن از سازههایی به نام آبروهای زیرزمینی استفاده می شود. تخمین دقیق افت انرژی در این نوع سازهها نقش مهمی در طراحی بهینه سیستم های آبروهای زیرزمینی دارد. در این مقاله برای مدلسازی ضریب افت انرژی موضعی در آبروهای زیرزمینی با هندسه ی مستطیلی شکل ، جهت شبیه سازی و تخمین ضریب افت انرژی موضعی ، مدلهای متعدد با ورودی های مختلفی تعریف گردید و کارایی روش برنامه ریزی بیان ژن (GEP) را در تخمین ضریب افت انرژی موضعی سیستم های آبروهای زیرزمینی به اثبات رسانید و مشخص گردید که مدل با پارامترهای ورودی ( (Fr, در تخمین ضریب افت انرژی موضعی ناشی از وجود خم در مسیر دارای بیشترین دقت هست . معیارهای ارزیابی (R,DC,RMSE) در مدل برتر تست مربوط به پیش بینی ضریب افت موضعی برابر (۹۷۲/۰، ۹۴۳/۰، ۰۷۴/۰) می باشد. همچنین مطابق با نتایج آنالیز حساسیت ، پارامتر در تخمین این ضریب بیشترین تاثیر را داشت .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی بیان ژن ، ضریب افت انرژی موضعی ، آبروهای زیرزمینی ، مدلهای هوشمند