تحلیل چگونگی بازنمایی زندگی روزمره در نگارههای رضا عباسی ۱

یکی از موضوعات بازنمایی شده در نگارگری ایرانی ، زندگی روزمره است . این امر در آثار رضا عباسی نیز دیده می شود. پژوهش های صورت گرفته در خصوص زندگی روزمره، در محتوای تصویری آثار بوده و یا پرداختی به وجوه ابعادی آن، چون مشاغل انجام گرفته است . اما مسئله اصلی در این پژوهش ، دریافت و تحلیل فرمی محتوایی زندگی روزمره در نگارههای این هنرمند بر مبنای رنگ ، خط ، ترکیب بندی و فضا است . بر این اساس، پرسش اصلی در این پژوهش عبارت است از این که بازنمایی زندگی روزمره در آثار رضا عباسی از منظر رنگ ، خط ، ترکیب بندی و فضا چگونه است ؟ این تحقیق از حیث ماهیت ، کاربردی است و توصیفی تحلیلی به شمار می رود. روش جمع آوری اطلاعات، گردآوری کتابخانه ای و مشاهده تصاویر است . تحلیل با روش کیفی صورت می گیرد. جامعه آماری در این پژوهش ، پنج نگاره از رضا عباسی است . روش نمونه گیری گزینشی غیر تصادفی است . این پژوهش نشان می دهد که رضا عباسی تکنیک های سبکی خود را در اصول طراحی نگارگری هویدا کرد. او پیچیدگی های مربوط به ترکیب بندی های عناصر را در فضای نگارههای خود به کار نبرد. این هنرمند فضای نگارههای خود را ساده کرد و بیشترین تاکید و توجه خود را بر یک عنصر معطوف کرد. در نگارههای رضا عباسی توجه ویژه فقط بر یک پیکره یا عنصر حیوانی است . بقیه عناصر یا کمتر تصویر شدهاند و یا حالتی تزئینی و تکمیلی دارند. رضا عباسی پیچیدگی های قلم خود را بر اجزای پیکره متمرکز کرد. بیشتر چهرهها را شبیه به هم ، اما حالت نگاه و رموز آن را بسیار واقعی کشیده است . در آثار رضا عباسی خط و ضخامت های آن بیانگر می شود. در بیشتر آثار رضا عباسی تصاویری از همان جامعه عصر خودش و بر مبنای یک سبک خلاقانه بدیع و ایدهپرداز خودش شکل گرفته ، به نحوی که یک پیکره با اندازهای بزرگتر از مقیاس آنچه در پیکرههای سنت های نگارگری است ، بوده است .

کلیدواژه ها:

نگارگری ، بازنمایی ، زندگی روزمره ، رضا عباسی