توانمندسازی شهرها مبتنی بر اقتصاد کشاورزی شهری (نمونه مطالعاتی : کرمانشاه)

مهم ترین نظریه ای که در باب منشاء شهرنشینی ، تا به امروز وجود داشته است ، نظریه ی هیدرولیک است که انقلاب کشاورزی را اصلی ترین عامل پیدایش شهرها می داند. لذا در تعاریف کلاسیک ، شهر و کشاورزی دو مفهوم جدایی ناپذیر بوده اند که همواره در رابطه ی علت و معلولی دوسویه با همدیگر بوده اند . این درحالیست که امروزه کشاورزی از زندگی شهری حذف شده است و به جای آن صنعت و خدمات نقش پررنگ تری گرفته اند؛ این موضوع که افزایش جمعیت و گسترش شهر را با خود به دنبال داشت رفته رفته تامین عادلانه و پایدار مواد غذایی شهروندان را با چالش مواجه کرد بالاخص در شهرهای بزرگ و نیز شهرهای پراکنده و دور از منابع غذایی که برای توزیع و دستیابی به این منابع می بایست مسافت های طولانی تری پیموده شود که این خود مسبب آلودگی زیست محیطی ، هزینه ی بیشتر و یا در شرایط آب و هوایی نامساعد باعث عدم دسترسی شهروندان به موادغذایی می شود. این نگرانی ها عمده ی دولت ها را به سمت سیاست خودکفایی شهرها در تولید مایحتاج مصرفی روزانه ی خود هدایت کرده است ؛ که کشاورزی شهری به عنوان شاه کلید حل این چالش ها مطرح است . این رویکرد علاوه بر رفع نیازهای روزانه خانوار، مازاد کشاورزی را نیز به همراه داشته که باعث اشتغال زایی و رونق بیشتر اقتصاد شهری می شود . دپارتمان کشاورزی آمریکا در کتابی تحت عنوان جعبه ابزار هفت مرحله ی عملیاتی برای کشاورزی شهری برشمرده است که عبارتند از:۱-برنامه ریزی تجاری ۲-دسترسی به زمین مناسب ۳-ارزیابی کیفیت خاک ۴-تامین آب مزرعه ۵-تامین منابع مالی ۶-تامین تجهیزات مورد نیاز ۷-توسعه بازار و معرفی محصول باتوجه به پتانسیل های ارزندهی محدودهی مورد مطالعه گمان می رفت که بستر لازم برای اجرای طرح کشاورزی شهری وجوددارد لذا این پژوهش به دنبال آن است که ضمن سنجش شاخص های مورد نظر پتانسیل یادشده سنجیده شود و در صورت امکان سنجی و به کمک کشاورزی شهری ، محله به سمت توسعه پایدار سوق یابد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی شهری ، توسعه پایدار ، مازاد کشاورزی ، آلودگی زیست محیطی