بررسی انطباق پذیری معیارهای معماری پایدار با خانه های سنتی کاشان (نمونه ی موردی : خانه ی طباطبایی ها)

در عصر حاضر، جامعه ی جهانی بنا به دلایل مختلفی از جمله کمبود منابع انرژی و بحران آلودگی هوا، در حال حرکت به سوی توسعه ی پایدار می باشد. یکی از مهم ترین عوامل جهت رسیدن به توسعه ی پایدار، بهرهگیری از معماری پایدار است . معماری پایدار، مانند سایر مقولات معماری ، دارای اصول و قواعد خاص خود است و به طور کلی سه مرحله را در بر می گیرد: صرفه جویی در منابع ، طراحی برای بازگشت به چرخه ی زندگی و طراحی برای انسان، که هرکدام از آنها استراتژی های ویژهی خود را دارند. شناخت و مطالعه ی این تدابیر، نه تنها معمار را به درک بیشتر از محیطی که باید طراحی آن را انجام دهد می رساند، بلکه او را به سوی شیوهای از طراحی سوق می دهد که برای انسان معاصر از هر جهت مطلوب بوده، نیازهای او را بر طرف نموده و همچنین به منابع و امکانات آیندگان نیز احترام می گذارد. اهمیت این موضوع زمانی نمایان می شود که با اندکی تحقیق وبررسی متوجه می شویم ، اصول معماری سنتی ایران، هماهنگی ، همخوانی و مطابقت بسیار زیادی با اصول معماری پایدار دارد و ما به راحتی می توانیم با شناسایی و ترکیب این اصول گامی موثر جهت رسیدن به توسعه ی پایدار برداریم . بررسی خانه ی طباطبایی ها، از آن جهت که تمرکز و نگرشی ویژه به اصول معماری اقلیمی داشته است ، می تواند بیانگر شباهت ها و تفاوتهای معماری سنتی خانه های کاشان با اصول و معیارهای معماری پایدار باشد. بر این اساس برای رسیدن به این هدف در این مقاله ، ابتدا به بررسی معماری پایدار خواهیم پرداخت و قوانین آن را شناسایی خواهیم کرد و سپس به معرفی معماری سنتی و بومی ایران پرداخته وبا بهره گیری از تعاریف معماری بومی به بررسی اقلیمی خانه ی طباطبایی ها می پردازیم . در نهایت با مقایسه ی اصول معماری پایدار و راهکارهای اقلیمی مورد استفاده در خانه ی طباطبایی ها به این نتیجه خواهیم رسید که این بنا، یک ساختمان پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

خانه ی طباطبایی ها ، معماری پایدار ، کاشان ، معماری بومی ، معماری اقلیمی .