آینده پژوهی برنامه ریزی آموزش های مهارتی مشاغل در ایران

هدف این پژوهش، شناسایی برنامه ریزی آموزش های مهارتی مشاغل در ایران به شیوه الگوی هنجاری با توجه به آینده پژوهی است. برای انجام این تحقیق، از آمار یازده ساله دوره های آموزشی (سال های۱۳۹۰تا۱۴۰۰) مربوط به مراکز آموزش فنی و حرفه ای استان خراسان رضوی استفاده شد. آمار موجود، به شکل کمی و توصیفی وارد محیط نرم افزاری اکسل شد و بر اساس مدل ۱۱ گانه برنامه ریزی هنجاری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته شد. نتیجه بدست آمده، بر اساس نظر۳۵ نفر از خبرگان سازمان آموزش فنی و حرفه ای در مورد ۴ سناریوی مطرح شده در این زمینه است. به عبارتی از دیدگاه خبرگان طبق سناریوی شماره۱ بیشترین مطلوبیت پیش بینی آینده به این سمت و سو گرایش دارد که ارائه آموزش های مهارتی مرتبط  با نیاز بازار، باعث تنظیم عرضه و تقاضا بر اساس ساز و کارهای بازار کار خواهد شد و در روند رسیدن به مشاغل رو به افزایش تا سال ۱۴۰۴ در ایران اثر مثبت خواهد داشت. همچنین طبق سناریوی شماره۲ پیش بینی شد که ارائه آموزش های مهارتی مرتبط با نیاز بازار، باعث تسریع فرایند منسوخ شدن مشاغلی که دارای نرخ تغییرات پایین و کندشونده هستند، از چرخه بازار کار خواهد شد. همچنین طبق سناریوی شماره۴ پیش بینی شد که ارائه آموزش های مهارتی غیرمرتبط با نیاز بازار، باعث کند شدن روند دستیابی به مشاغل مورد نیاز جامعه تا سال۱۴۰۴ گردد و طبق سناریوی شماره۳ ضعیف ترین پیش بینی در مورد آموزش های فنی و حرفه ای به این صورت است که ارائه آموزش های مهارتی غیرمرتبط با نیاز بازار، باعث ابقای مشاغل قدیمی و منسوخ شده و موجب عقب ماندگی در سطح آموزش های مهارتی در منطقه گردد.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی مشاغل ، برنامه ریزی آموزشی ، برنامه ریزی هنجاری ، آموزش فنی و حرفه ای ایران ، آموزشهای مهارتی