جایگاه نیازهای گردشگران در طراحی اقامتگاههای بوم گردی

این مقاله به بررسی جایگاه نیازهای گردشگران در طراحی اقامتگاههای بومگردی می پردازد . با توجه به اهمیت رو به افزایش گردشگری بومگردی در جوامع محلی و نقش آن در توسعه پایدار، درک صحیح از نیازهای گردشگران و تامین آنها امری حیاتی است . در این پژوهش ، پس از بررسی نظریات مختلف انگیزش در روانشناسی ، نظریه سلسله مراتب نیازهای مازلو به عنوان یکی از جامع ترین نظریات این حوزه انتخاب شد و نیازهای انسان و جایگاه این نیازهای در طراحی اقامتگاههای بومگردی مورد مداقه قرار گرفت . در کنار نظریات مربوط به نیازهای انسان، حوزه پژوهشی مهم و مرتبط دیگری که به مباحث کمک کرده است مدلها و شاخص های رضایت مشتری در حوزه گردشگردی است . از میان مدلهای متعدد در این زمینه ، مدل رضایت مشتری کانو که از معتبرترین مدلهای رضایت مشتری است ، انتخاب شد. نتایج نشان می دهد که نیازهای گردشگران در اقامتگاههای بومگردی شامل عوامل محیطی ، فرهنگی ، اجتماعی و خدماتی می باشد. از جمله نیازهای محیطی گردشگران می توان به مناظر طبیعی دست نیافتنی ، هوای تمیز و حفظ منابع طبیعی اشاره کرد. نیازهای فرهنگی شامل دسترسی به فرهنگ و آداب و رسوم محلی ، تجربه ارتباط با جامعه محلی و دستیابی به تجربه های مرتبط با فرهنگ می باشد. همچنین ، نیازهای اجتماعی گردشگران شامل ایجاد ارتباط با سایر گردشگران و جامعه محلی ، فرصت های تفریحی و ارتباط میان فرهنگ های مختلف است . نیازهای خدماتی نیز شامل مواردی مانند آسایش ، امکانات رفاهی ، غذا و نوشیدنی و ارائه خدمات توریستی می باشد. در نتیجه ، در طراحی اقامتگاههای بومگردی ، لازم است که نیازهای گردشگران به صورت جامع مورد توجه قرار گیرند. این شامل ارائه فضاها و خدمات مناسب برای تامین نیازهای فیزیولوژیکی ، نیازهای امنیت ، نیازهای اجتماعی ، نیازهای احترام و عزت نفس و نیازهای خودشکوفایی است که در بستر ظرفیت ها و عوامل محیطی ، فرهنگی ، اجتماعی و خدماتی گردشگران قابل تحقق است ..

کلیدواژه ها:

گردشگری ، نیازهای گردشگران ، اقامتگاه بومگردی ، معماری اقامتگاه ، طراحی اقامتگاه