باززنده سازی هویت بومی مازندران در معماری بناهای معاصر

تفاوت فرهنگ و شرایط آب وهوایی مازندران، با سایر نواحی ایران، موجب شکل گیری معماری بومی خاصی در منطقه گشته است که برخاسته از فرهنگ برونگرا با ریشه های ایرانی - اسلامی بودهاست . ولی امروزه کاهش توجه به مصالح ، شاخص ها و نمادهای بومی - منطقه ایی در طراحی معماری شهرهای مازندران از یک سو و استفاده از نمادهای مدرن بدون توجه به هویت بومی ، ازسوی دیگر؛ بحران هویت بومی را به عنوان یک عارضه ی شهرنشینی به یکی از چالش های اجتماعی ، فرهنگی معاصر مازندران بدل کرده است ؛ که انعکاس آن در شهرهایی آشفته ، تهی از ارزشهای فرهنگی ، اجتماعی نمود پیدا می کند. این نوشتار برآن است ، با هدف یافتن ارتباط میان بکارگیری مصالح ، شاخص ها ونشانه های بومی - منطقه ایی و باززنده سازی هویت مازندران؛ با رویکردی توصیفی - تحلیلی ضمن ارائه ی تعریفی ازهویت ، نشانها و نمادهای بومی مازندران و با درک عوامل هویت بخش به بررسی این موضوع بپردازد که چگونه می توان با بکارگیری مصالح ، شاخص ها و نشانه های بومی - منطقه ایی و تلفیق آن با معماری مدرن موجبات بازگرداندن هویت بومی مازندران را فراهم نمود. در پایان به ارائه ی راهکارهایی به منظور رسیدن به این هدف می پردازد.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری بومی ، مازندران ، بناهای معاصر ، باززنده سازی .