بررسی اضطراب امتحان با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول

هدف این پژوهش بررسی رابطه اضطراب امتحان با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. اضطراب امتحان نوعی خود مشغولی ذهنی است که با خود پنداره ی ضعیف و تردید فرد درباره ی توانایی های خود مشخص می شود و غالبا با شناخت منفی، عدم تمرکز حواس، واکنش های جسمانی نامطلوب و افت تحصیلی همراه است(انجمن مدرسن تهران ،۱۳۸۸).جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در رشت که تعداد آن ۳۵۰ نفر است.تعداد اعضای نمونه ما ۶۰ نفر می باشد.ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه می باشد پرسشنامه اضطراب امتحان اهوازTاین پرسشنامه با استفاده از روش آماری تحلیل عوامل برای سنجش علائم اضطراب امتحان توسط ابوالقاسمی و همکاران (۱۳۹۲) ساخخته شده است . در این پژوهش برای توصیف داده ها از روش آمار توصیفی یعنی فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون و آنوا استفاده شده است. نتایج نشان داد ، تحصیلات والدین در پیشرفت تحصیلی افراد تاثیر دارد و افرادی که والدین آنها تحصیلات بالاتری دارند از پیشرفت تحصیلی بالاتری برخوردارند . درآمد والدین در پیشرفت تحصیلی افراد تاثیر ندارد و افرادی که والدین آنها درآمد بالاتر دارند از پیشرفت تحصیلی بالاتری برخوردارند .

کلیدواژه ها:

اضطراب ، امتحان ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموز ، متوسطه اول ، پسر