بومی سازی معیارها و شاخص های بومکده در روستاهای حاشیه بومسازگان جنگل زاگرس

شیوههای مدیریتی یکسویه منابع طبیعی و ناآشنا با نیازها و شیوهی سنتی زندگی روستائیان و خانوارهای ساکن در عرصه های جنگلی زاگرس، و ضعیت نامطلوب اقت صادی اجتماعی رو ستاییان و همچنین تو سعه کم و ناپایدار در مناطق رو ستایی از عوامل موثر در تخریب جنگل های زاگرس هستند. الگوی بومکده، از لحاظ بومشناختی و برنامه ریزی و سازماندهی مناطق روستایی مدل منا سبی برای یک زندگی پایدار می با شد. از این رو مطالعه حا ضر با هدف بومی سازی معیارها و شاخص های بومکده در روستاهای حاشیه بومسازگان جنگل زاگرس با بررسی ۸۵ شاخص مربوط به ۳ معیار بومشناختی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با استفاده از روش دلفی انجام شد. برای این منظور متغیرهای تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه ، به کمک ۸۵ سوال مورد سنجش قرار گرفت . طوریکه عوامل موثر بر معی شت پایدار رو ستایی در قالب سه گروه معیار، ۸۵ شاخص طبقه بندی شد. موقعیت هر یک از گروه معیارها، معیارها و شاخص های معیشت پایدار روستایی بر اساس درجه اهمیت آنها طبقه بندی شد. پس از بررسی شاخص های ا ستخراج شده از مرحله نهایی دلفی دادهها با ا ستفاده از نرم افزار spss و Excell مورد برر سی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از میان ۳ معیار بوم شناختی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ، معیار بوم شناختی بیشترین درجه اهمیت را دارا بود. به طور کلی نتایج این پژوهش ن شان داد که توجه به شاخص های د سته بوم شناختی در اولویت بالاتری ن سبت به شاخص های اجتماعی و اقتصادی قرار دارند. در نتیجه برای تصمیم گیری و مدیریت توجه به این شاخص ها دارای اهمیت بیشتری است .

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، بومکده ، زیست محیطی ، بومسازگان جنگل ، زاگرس.