بررسی رابطه بین راهبرد های مقابله ای و خودکارآمدی اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد رشت

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین راهبرد های مقابله ای با خودکارآمدی اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد بود. روش پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد رشت تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر از دانشجویان انتخاب شدند. پرسشنامه های پژوهش عبارتند از پرسشنامه خودکارآمدی اسمیت و بتز (۲۰۰۳) و راهبرد های مقابله ای لازاروس و فولکمن (۱۹۸۸). با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام فرضیات تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیر حل مسئله برنامه ریزی شده، پذیرش مسئولیت و مقابله مستقیم به صورت مثبت و معنادار، و متغیر ارزیابی مجدد مثبت به صورت منفی و معنادار خودکارآمدی اجتماعی را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

راهبرد های مقابله ای ، خودکارآمدی اجتماعی ، رشت.