مقایسه تاب آوری روان شناختی زنان متقاضی و زنان غیر متقاضی طلاق

طلاق به عنوان یک پدیده روانی- اجتماعی با مسائل متعددی در حوزه سلامت و بهزیستی خانواده و افراد جامعه مرتبط است؛ به همین دلیل شناخت متغیرهای مرتبط با آن از اولویت های بهداشت روان به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری روان شناختی زنان متقاضی و زنان غیر متقاضی طلاق بود. روش پژوهش علی- مقایسه-ای (پس رویدادی) بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهرستان رشت در سه ماهه اول سال ۱۴۰۱ بود. نمونه پژوهش نیز شامل۱۸۰ نفر (۹۰ زن متقاضی طلاق و ۹۰ زن غیر متقاضی طلاق) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه تاب آوری روان شناختی کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های t گروه های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین میانگین نمره کل تاب آوری روان شناختی دو گروه زنان متقاضی و زنان غیر متقاضی طلاق تفاوت معنی دار وجود دارد (۰۱/۰>P). همچنین نتایج نشان داد بین میانگین مولفه های شایستگی، اعتماد به غرایز، پذیرش تغییر، تاثیرات معنوی، و کنترل دو گروه زنان متقاضی و زنان غیر متقاضی طلاق تفاوت معنی دار وجود دارد (۰۱/۰>P). بر این اساس می توان نتیجه گرفت که زنان متقاضی طلاق نسبت به زنان غیر متقاضی طلاق دارای سطوح پایین تری از تاب آوری روان شناختی و مولفه های آن هستند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روان شناختی ، طلاق ، زنان.