تاثیر هشت تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ برآنزیم های کبدی ALT و AST در موش های صحرایی نر دیابتی

مقدمه اخیرا پروتکل های تمرین تناوبی شدید (HIIT) بیشتر مورد توجه محققان و ورزشکاران قرار گرفته است. تمرینات تناوبی نسبت به برخی تمرینات هوازی تغییرات مشابه یا حتی بیشتری در دامنه ای از تغییرات فیزیولوژیکی، عملکردی و نشانگرهای مربوط به سلامت در افراد بالغ و بیمار ایجاد می کند. دیابت نوع دو با ایجاد تغییرات ساختاری و عملکردی در کبد موجب سطوح بالای سرمی آنزیم های آمینوترانسفراز و نیزعملکرد نامناسب سیستم آنتی اکسیدانی بدن می شود.سنجش آمینوترانسفرازهای کبدی و مقاومت به انسولین، به دنبال فعالیت ورزشی به منظور پیشگیری از بیماری کبدی، همواره اهمیت بالایی داشته است. تمرین تناوبی شدید به همراه مصرف کوآنزیم Q۱۰ ممکن است در بهبود تغییرات حاصل از این تمرینات موثر باشد. هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل Q۱۰ بر آنزیم های کبدی موش های صحرایی نر دیابتی بود.روش کاردر این مطالعه تجربی ۳۲ موش صحرایی نر نژاد ویستار تهیه و در چهار گروه (کنترل ، تمرین تناوبی ، مکمل کوآنزیم + Q۱۰ تمرین تناوبی ، مکمل ( Q۱۰ قرار گرفتند. به گروه Q۱۰ و تمرین استقامتی Q۱۰ + به مدت ۸ هفته ، هر روز مکمل Q۱۰ به صورت خوراکی با سرنگ گاواژ، روزی یک بار به مدت هشت هفته ، در گروه های مکمل و تمرین + مکمل ، روزانه با دوز ۲۰ Mg/Kg به آنها خورانیده شد. القاء دیابت با تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین (STZ) به مقدار ۴۵ میلی گرم برکیلوگرم به روش درون صفاقی انجام شد.موش های گروه تمرین استقامتی و مکمل و تمرین استقامتی ، ده روز پس از تطابق و آشنایی با محیط جدید، فعالیت بر روی تردمیل را آغازکردند.برنامه تمرینی طی هشت هفته انجام شد. پروتکل تمرین تناوبی با شدت بالا شامل سه قسمت گرم کردن , تمرین (تکرارهای اینتروال) و سرد کردن بود. در پایان دوره،نمونه های خون برای بررسی شاخص های AST و ALT اخذ و تغییرات حاصل اندازه گیری شدند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه وتحلیل شد. در قسمت آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار و نمودار استفاده گردید. در بخش آماراستنباطی جهت تعیین نحوه توزیع داده ها از آزمون شاپیرو ویلک (ShaPiro-Wilk) استفاده شد. تمام روش های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۶ انجام گرفت.بحث و نتیجه گیریبررسی تغییرات آنزیم های کبدی AST و ALT بین گروه تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف مکمل و گروه کنترل نشان داد که مکمل Q۱۰ تاثیر معنی داری بر این آنزیم ها داشته و مصرف مکمل همراه با تمرین موجب کاهش این آنزیم ها شده است و کبد را از آسیب اکسیداسیون از طریق افزایش آنزیم های آنتی اکسیدانی درونزا محافظت می کند. به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ هر دو به تنهایی و به صورت تعاملی با تاثیر بیشتر , بتوانند به بهبود عملکرد کبد در موش های صحرایی دیابتی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

دیابت ، تمرین تناوبی شدید ، مکمل کوآنزیمAST ، ALT ، Q۱۰