Investigation of yield and morphological characteristics of new Pearl millet lines (Pennisetum americanum) compared to Pishahang in Golestan province fields

مقدمه: برای امنیت غذایی، تهیه غذا باید دو برابر شود و تولید در مناطق مختلف به روش­های گوناگون صورت پذیرد. و این می تواند با افزایش تولید در هکتار و یا افزایش کیفیت انجام شود. به علاوه در طی نیم قرن گذشته افزایش تولید در هکتار به دلیل بهبود حداکثری ظرفیت عملکرد بوده است. موفقیت در دستیابی به ظرفیت­های محیطی از قبیل نور منتج به توسعه سطح برگ و افزایش عملکرد و اجزای عملکرد لاین های ارزن مرواریدی در مقایسه با رقم شاهد توسط محققان زیادی گزارش شده است. به دلیل برتری در ارتفاع گیاه، تعداد برگ و گره، طول پانیکول و قطر ساقه. بررسی های اواخر دهه ۱۹۸۰نشان داد، با استفاده از ارقام برتر و تکنیک­های به زراعی عملکرد می­تواند دو سه برابر شود، اما این یافته ها باید به روز شوند و برای خاک و شرایط آب و هوایی هر منطقه آزمایش شوند. مواد و روش ها: به منظور بررسی عملکرد و برخی صفات مورفولوژیکی دو لاین جدید ارزن مرواریدی (KPM۱ و KPM۴) در مقایسه با رقم پیشاهنگ، این تحقیق در سال ۱۳۹۵ در دو آزمایش جداگانه در دو منطقه (مینودشت و گمیشان) اجرا شد. آزمایش در سه سطح با فاصله خطوط کاشت ۶۰ سانتی­متر رو ی پشته و فواصل بین بوته ۷ سانتی­متر اجرا گردید. کشت اواخر خرداد ماه بلافاصله بعد از برداشت محصول اصلی انجام ­شد. طول خطوط کاشت ۶۶/۶۶ متر و تعداد خطوط کاشت در هر تیمار ۵۰ پشته بود که برداشت در سطح ۲۰۰۰ متر مربع برای هر تیمار و جمعا ۶۰۰۰ متر مربع برای هر سه تیمار صورت گرفت. برای ثبت صفات هر لاین و رقم از قبیل ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد گره ، طول پانیکول و قطر ساقه و عملکرد تر و خشک علوفه ده بار کادر اندازی شد و هر بار ده بوته نیز بصورت تصادفی برای اندازه گیری صفات برداشت شدند. ضمنا کل سطح زیرکشت نیز طبق دستورالعمل پروژه های تحقیقی و ترویجی رکورد گیری شد. نتایج: نتایج بررسی و مقایسه میانگین عملکرد دو منطقه گمیشان و مینودشت حاکی از آن است که، تولید علوفه تر لاین جدید ارزن مرواریدی KPM۱، ۳۵/۲۵ درصد و تولید علوفه خشک آن ۲۳/۲۷ درصد نسبت به تیمار شاهد (پیشاهنگ)، برتری نشان داد و درصد افزایش عملکرد علوفه تر و علوفه خشک لاین KPM۴ در مقایسه با رقم پیشاهنگ به ترتیب ۷۶/۳۴ و ۲۴/۳۸ درصد بود. ضمنا اختلاف عملکرد دانه لاین های جدید با رقم شاهد (پیشاهنگ) معنی دار نبود. به علاوه لاین های جدید صفات مورفولوژیکی مطلوب هم داشتند. یعنی بوته های لاین های جدید ارزن بهتر رشد کردند که مزیت تغییر بهینه صفات مورفولوپیکی در افزایش عملکرد علوفه ظاهر شد، بدون اینکه در عملکرد دانه تاثیر منفی داشته باشد. موفقیت در دستیابی به ظرفیت­های محیطی از قبیل نور منتج به توسعه سطح برگ، برتری ارتفاع گیاه، تعداد برگ و گره، طول پانیکول و قطر ساقه و افزایش عملکرد لاین های ارزن مرواریدی در مقایسه با رقم شاهد مشابه این تحقیق توسط محققان زیادی نیز گزارش شده است. نتیجه گیری کلی: به طور کلی یافته ها حاکی از برتری لاینKPM۴  نسبت به لاینKPM۱  می­باشد و عملکرد علوفه تر و خشک هر دوی آن ها از رقم پیشاهنگ بیشتر بود. می­توان نتیجه گرفت با کشت بذور جدید در فصل تابستان حداکثر سطح برگ بدست می­آید و عملکرد می­تواند افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

Forage production ، Morphological treats ، Grain yield ، Dry matter ، تولید علوفه ، صفات مرفولوژیکی ، عملکرد دانه ، ماده خشک