اثر بخشی آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر مهارت های اجتماعی و باورهای انگیزشی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان چالوس

پژوهش حاضربا عنوان بررسی تاثیرآموزش راهبردهای خود تنظیمی بررشد مهارت های اجتماعی و باورهای انگیزشیدانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان چالوس، از نظر هدف، کاربردی است. و با توجه به ماهیت موضوع واهداف پژوهش، جزء پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعهآماری کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان چالوس است . از بین حجم جامعه تعداد ۳۰ نفر دانش آموزاندوره اول متوسطه شهرستان چالوس با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس (۱۵ نفر گروه آزمایشو ۱۵ نفر گروه کنترل) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند . برای گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه ارزشیابی رشدمهارت های اجتماعی کرامتی (۱۳۹۰) و پرسشنامه باورهای آنگیزشی وراهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و درگروت (۱۹۹۰) و پروتکل آموزش راهبردهای خودتنظیمی در ۸ جلسه ۱/۵ ساعته استفاده شده است. تجزیه و تحلیلداده ها، دربخش آمار توصیفی ازمیانگین و انحراف معیار همراه باجداول و نمودار و فراوانی و در بخش آمار استنباطیبرای برسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) با استفاده از برنامه نرم افزار آماری SPSS۲۵انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر رشد مهارت های اجتماعی و باورهایانگیزشی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان چالوس تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش راهبردهای خود تنظیمی ، مهارت های اجتماعی ، باورهای انگیزشی