قابلیت ها و تنگناهای توسعه گردشگری مبتنی براسب سواری درایران

گردشگری ازپدیده های مهم اوایل قرن بیست و یکم به عنوان عاملی موثردرتوسعه فرهنگی اجتماعی و اقتصادی جوامع محسوب می شود اکوتوریسم گرایشی نوین درمقوله گردشگری است که از دهه 1970 به بعد مطرح گردید و امروزه شاخه های وسیعتری دراین نوع ازگردشگری ایجاد شده است امروزه گسترش گردشگری مبتنی برطبیعت می تواند با برنامه ریزی و مدیریت صحیح و شناخت قابلیت های بالقوه موجود نقش موثری درمعرفی و تنوع بخشی فرهنگ منطقه ای برعهده داشته باشد تحقیق به این سوال می پردازد که پتانسیل ها و تنگناهای توسعه اکوتوریسم اسبی ایران کدامند ؟ چه راهکارهایی جهت توسعه گردشگری مبتنی براسب سواری وجود دارد؟ به این منظور مقاله حاضر با استفاده ازروش مطالعات میدان یو اسنادی به تعیین قابلیت ها و تنگناهای با استفاده ازالگوی تحلیلی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم اسبی ، توریسم ، قبلیت ها ، تنگناها ، ایران