مفهوم حس زمان در معماری و شهرسازی

هر حس زمان یکی از مهم ترین مولفه های معماری و طراحی شهری است و از جایگاهی منحصر خاص و ویژه در ساختار و نظام توسعه شهری برخوردار است . هدف این بحث توجه به مفاهیم و الزامات معماری و طراحی شهری وابسته به این موضوع است . در این راستا با روش تحلیل محتوای کیفی متون تخصصی سعی در ارائه نظامی از توجهات معماری با محوریت حس زمان دارد. معماری به معنای مکانی که موجودیت جسمی یافته است ، می تواند اندازهگیری مکانی و اندازهگیری زمانی شود. بدین معنا که بیننده برای درک کامل فضای معماری و یک ترکیب فضایی بایستی در آن حرکت کند تا بتواند آن را از جهات مختلف ببیند و حرکت احتیاج به زمان دارد. به این ترتیب زمان اصطلاحا تبدیل به بعد چهارم در ادراک فضا می شود در این مقاله ابتدا سعی می شود از منظرهای علمی ، فلسفی و فیزیکی مفهوم زمان مورد بررسی قرار گیرد. سپس ارتباط و تعامل آن با مفهوم فضا و معماری به چالش کشیده می شود و دخالت عامل زمان در تدوین فضای معماری موردبحث قرار می گیرد

کلیدواژه ها:

معماری ، زمان ، احساس زمانی ، شهرسازی