بررسی تاثیر اختلال سلوک در ابتلا به سو مصرف مواد

هدف این پژوهش، پیشبینی گرایش به سوء مصرف مواد مخدر با استفاده از خودمتمایزسازی و اختلال سلوک است. این پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است.جامعه این تحقیق، همه دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل بودند که در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ به تحصیل مشغول بودند. ۲۸۸ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به این منظور پرسشنامه های گرایش به اعتیاد (وید و همکاران، (۱۹۹۲، خودمتمایزسازی (اسکورنوفرایدلندر، ( ۱۹۸۸ و باورهای اختلال سلوکی (ولز و کاترایت - هاتون، (۲۰۰۴، روی تعداد ۱۳۷ ) ۲۸۸ دختر، ۱۵۱ پسر) دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل اجرا شد. تحلیل یافتها نشان داد که نمره کل خودمتمایزسازی (R=-۰/۱۱) پیشبینی کننده گرایش به سوءمصرف مواد مخدر در دانشجویان است. تحلیل رگرسیون گام به گام به تفکیک خرده مقیاسهای اختلال سلوک نشان داد که از بین مولفه موجود، باورهای مثبت درباره نگرانی (R=۰/۳۶)، اطمینان شناختی((R=۰/۲۵ و خودآگاهی شناختی (R=۰/۳۱)، پیشبینی کننده گرایش به سوء مصرف مواد مخدر است. کنترل ناپذیری فکر (R=۰/۲۶) و نیاز به کنترل فکر (R=۰/۳۰) پیشبینی کننده گرایش به سوءمصرف این مواد نبودند. بر اساس یافته های ذکرشده به نظر میرسد دانشجویانی که خودمتمایزسازی پایانی دارند گرایش به سوء مصرف این مواد در آنها بالاتر است. از سوی دیگر دانشجویانی که با نقص در فرآیندهای شناختی روبهرو هستند، بیشتر احتمال دارد به اعتیاد گرایش پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

خودمتمایزسازی ، اختلال سلوکه ، گرایش به سوء مصرف مواد مخدر ، دانشجویان