بررسی استرین و استرس گرمایی در بهره برداران پتریشیمی پردیس

زمینه و هدف: استرس گرمایی ناشی از ترکیب فاکتورهایی محیطی، متابولیسم و نوع پوشش لباس بوده و بسیاری از صنایع از جمله صنایع پتروشیمی و فولاد، شیشه سازی، رختشوی خانه ها و صنایع غذایی این شرایط را در طول سال کاری به کارگران خود تحمیل می کنند و آن می تواند منجر به بیماریهای ناشی از گرما و همچنین کاهش بهره وری و ارفزایش احتمال آسیب به افراد در معرض باشد. محیط مورد مطالعه کارخانه پتروشیمی پردیس واقع در عسلویه و جمعیت مورد مطالعه بهره برداران فاز آمونیاک بودند، جهت انجام اندازه گیری های محیطی یک WBGT( Wet Bulb Glob Temperature) متر کالیبره شده برای اندازه گیری دمای خشک؛ دمای تر، دمای تابشی و رطوبت نسبی مورد استفاده قرار گرفت، و ضربان قلب و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک با استفاده از دستگاه فشار سنج دیجیتالی اندازه گیری شد، دمای پوست بدن با استفاده از ترمومتر پوست در ردیف سنجش 25 تا 42 اندازه گیری شد و برای اندازه گیری دمای دهانی از دماسنج دیجیتالی در ردیف 32 تا 42 استفاده شد. یافته ها: مقدار میانگین شاخص بر مقدار مجاز (WBGT /TLV) در سایت پذیرش برای هر دو گروه کمتر از حد مجاز می باشد در صورتی که در سایت کار این نسبت بیشتر از حد مجاز می باشد و متوسط میانگین زمانی شاخص (WBGT.TWA/TLV) در طول روز کاری کمتر از حد مجاز برای افراد دو گروه سازش یافته و نیافته شده است، میانگین پارامترهای فیزیولوژیکی بین افراد سازش یافته و سازش، نیافته در سایت پذیرش تفاوت معین داری با همدیگر نداردند، و مقدار پارامترهای فیزیولوژیکی فشار سیستولیک و دیاستولیک خون و دمای پوست بدن بین افراد سازش یافته و ساش نیافته در سایت کار تفاوت معنی داری با هم همدیگر ندارد (0/05p).نتیجه گیری: افراد دو گروه سازش یافته و نیافته در سایت پذیرش در مواجهه با استرس گرمائی نمی باشند ولی در سایت کار در استرس گرمایی قرار دارند اما میزان استرس گرمایی برای سازش نیافته ها خیلی بیشتر از سازش یافته ها می باشد. و استرس گرمایی، استرس گرمایی بیشتری را در افراد سازش نیافته نسبت به سازش یافته موجب می شود.

کلیدواژه ها:

WBGT ، استرس گرمائی ، استرین گرمائی