بررسی ریسک فاکتورهای شغلی آسیبهای اسکلتی- عضلانی (WMSDs) با روش های REBA و QEC و مقایسه نتایج ارزیابی این روشها

عوارض اسکلتی – عضلانی از شایعترین عوارض ناشی از کار در محیط های صنعتی محسوب می شود. خطر مواجهه شغلی با عوامل آسیب رسان به سیستم اسکلتی – عضلانی با روشهای متعددی ارزیابی میشود. از روشهای ارزیابی سیستم اسکلتی – عضلانی می توان دو روش REBA و QEC را ذکر کرد. آنچه در این مطالعه مد نظر است مقایسه نتایج ارزیابی حاصل از ایستگاههای کاری خطوط تولید روغن موتور در یکی از صنایع شیمیایی به کمک دو روش REBA و QEC و همچنین بررسی وجود همبستگی ما بین نتایج می باشد. ارزیابی بصورت مشاهده ای مبتنی بر فیلمبرداری، عکسبرداری، تکمیل چک لیست و توصیف و تحلیل آماری نتایج حاصله می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهدکه امتیاز روایی α=0.80 برقرار است و بین نتایج دو روش ارزیابی(سطوح اقدامات) همبستگی خطی (r=0.893) با درصد اعتماد (0.01>P) وجود دارد که این همبستگی با آزمون اسپیرمن و ویلکاکسون تایید گردید. از جمله شرایط توصیه روش REBA نسبت به QEC موارد تاکید بر فعالیتهای غیر نشسته است. از سوی دیگر روش QEC به لحاظ برخورداری از پرسشنامه نظری از شاغلین در موارد مداخلات بهد اشت روان توصیه می شود . سهولت و سرعت نسبی روش QEC دریادگیری و کاربرد آن نسبت به روش REBA از امتیازات قابل توجه این روش در صنایع است.

کلیدواژه ها:

QEC ، REBA همبستگی