شواهدی از پیشروی و پسروی آب دریا در نهشته های میوسن بالایی - پلیوسن زاگرس (سازند آغاجاری، ناودیس افرینه، جنوب لرستان)

هدف از این پژوهش بررسی تغییرات سطح آب دریا در قالب چینه نگاری سکانسی توالی های سازند آغاجاری در جنوب لرستان می باشد. سنگ شناسی سازند آغاجاری در منطقه مورد مطالعه از تناوب ماسه سنگ، سیلت سنگ، رس سنگ، گلسنگ و شیل به رنگ قرمز اخرایی و به مقدار کمتری کنگلومرا تشکیل شده است. توالی های بخش زیرین سازند آغاجاری که در تماس با سازند گچساران می باشند در یک محیط رودخانه مآندری تشکیل شده اند که در اثر پیشروی دریا، این رسوبات در زیر رسوبات ماسه-سنگی ساحلی با آثار جزر و مدی و ماسه سنگ های بیوکلاستی، و یک لایه شیل خاکستری رنگ قرار گرفته است. سپس این توالی ها با یک پسروی همیشگی مواجه بوده و بر روی این توالی، رخساره های رودخانه ای بریده بریده قرار گرفته است. لذا می توان گفت توالی های سازند آغاجاری در منطقه مورد مطالعه در چهار زیر محیط رودخانه مآندری، ساحل دریای کم عمق تحت تاثیر جزر و مد، دریایی، رودخانه بریده بریده تشکیل شده اند. سازند گچساران با توالی های کربناته و تبخیری در دسته رخساره LST تشکیل شده است حال آن که بخش زیرین سازند آغاجاری در دسته رخساره TST تشکیل شده و با پیشروی دریا ماسه سنگ های جزر و مدی و بایوکلستی تشکیل شده و با رسوبگذاری شیل های خاکستری رنگ به اوج غرق شدگی (mfs) خود می رسد. سپس پسروی دریا با تشکیل دسته رخساره های HST مربوط به رودخانه های بریده بریده صورت گرفته و در انتهای توالی های سازند آغاجاری (عضو لهبری) خاتمه می یابد.

کلیدواژه ها:

ناودیس افرینه ، چینه نگاری سکانسی ، سازند آغاجاری ، استان لرستان