ارزیابی پتانسیل ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی در اندام فوقانی با استفاده از شاخص استرین در یک شرکت الکترونیکی

امروزه اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار از جمله شایع ترین عوامل زیان آور محیطهای کار است. ایستگاه های کار غیر ارگونومیک و طراحی نامناسب مشاغل در محیط های کار سبب شده که کارگران در معرض ریسک فاکتورهای ایجاد کننده اختلالات اسکلتی عضلانی قرار گیرند. در این مطالعه برای ارزیابی ریسک ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی کارگران شرکت شهاب- یک کارخانه تولید تلویزیون- از روش شاخص استرین و همچنین پرسشنامه اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک استفاده شده و هدف ارزیابی ریسک ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی در کارگران بوده است. در این مطالعه از میان کارگران خطوط مونتاژ، 50 نمونه بصورت تصادفی انتخاب شدند. روش شاخص استرین انجام شد و پرسشنامه نوردیک برای هر کارگر تکمیل شد. با توجه به فاکتورهای امتیازدهی روش شاخص استرین مشاغل ایمن و ناایمن تعیین شدند. سپس ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی مورد بررسی قرار گرفت. بررسیهای حاصل از این تحقیق نشان داد که در این صنعت، طبق امتیاز بندی روش شاخص استرین، در دست راست 64% موارد و در دست چپ 42% موارد نا ایمن هستند. نتایج بررسی میزان فراوانی اختلالات اسکلتی عضلانی نیز نشان داد که بالاترین درصد ناراحتی به ترتیب مربوط به کمر و شانه (48%)، گردن (28%) و پشت (24%) می باشد. این مطالعه نشان داد متغیرهای مورد مطالعه با اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی رابطه ندارند، که این مساله به دلیل کم بودن سن و سابقه کار افراد و همچنین تاثیر پذیری تعدادی از متغیرها از عوامل دیگر می باشد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، شاخص استرین ، اختلالات اسکلتی عضلانی ، پرسشنامه نوردیک