بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر بهزیستی مدرسه و تاب آوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بهزیستی مدرسه و تاب اوری انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون-پس آزمون، با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان متوسطه دوم بود که تعداد ۴۰ نفر به صورت بطورتصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه ۲۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه بصورت دو بار در هفته تحت مداخلهدرمان شناختی رفتاری قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه های بهزیستی مدرسه و تاب آوری بود . تحلیل داده ها باروش تحلیل کوواریانس انجام شد . یافته های بدست آمده نشان داد که درمان شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه گواه به طور معنی داریباعث افزایش تاب آوری می شوند و همچنین درمان شناختی رفتاری موجب افزایش بهزیستی مدرسه شده است. بطورکلی با بکارگیریرویکرد درمان شناختی-رفتاری میتوان افزایش بهزیستی مدرسه و تاب آوری موثر باشد

کلیدواژه ها:

بهزیستی مدرسه ، تاب آوری و درمان شناختی رفتاری